O. Amandus Ivanschiz (1727-1758) był kompozytorem należącym do zakonu paulinów, czynnym na terenie Austrii. Wśród przeszło stu jego zachowanych kompozycji napisanych w stylu wczesnoklasycznym (są to głównie msze, litanie, symfonie, ale też tria smyczkowe, arie do tekstów religijnych, opracowania antyfon maryjnych, Te Deum, nieszpory czy kantaty. Publikowana w niniejszym tomie Lytania[e] de Beata [Maria Virgine] jest jedną z najszerzej znanych litanii Ivanschiza (zachowała się w co najmniej 12 przekazach), m.in. w sanktuarium maryjnym w Świętej Lipce, które w XVII i XVIII wieku znajdowało się pod opieką jezuitów. Towarzystwo Jezusowe miało duży udział w upowszechnianiu litanii loretańskiej, która była wyrazem kontrreformacyjnego zaangażowania w krzewienie kultu Matki Boskiej.